Uppskrift að hamingju!

Ég sótti fund í gær kveldið þar sem meðal annars var rætt um áhrif ástandsins, einnig sannreyndar leiðir til að njóta hamingju sama hvað. Í lok fundarins taldi frummælandinn upp þrjú atriði sem eru grundvöllur hamingju sama hvað gengur á í kring um okkur.

1. Við þurfum  einhvern til að elska.
   Þar er átt við að okkur er nauðsynlegt að eiga fjölskyldu, vini eða einhverja okkur nákomna.
   Þetta getur einnig átt við fólkið í kring um okkur, í vinnu eða öðru samfélagi. Einnig getur þetta
   átt við okkur ókunnugt fólk sem við gætum hjálpað í einhverju formi með óeigingjarnri þjónustu.

2. Okkur er það nauðsynlegt að vinna ötullega.
   Hvort heldur við höfum vinnu eða ekki þá er það mjög mikilvægt að hætta ekki að vinna
   að einhverju. Ef við erum ekki svo lánssöm að hafa vinnu þá eru alltaf til þeir staðir þar
   sem við getum lagt krafta til og bætt líðan einhvers sem líður ver en við sjálf.
   Jafnvel gætum við heimsótt elliheimili og lesið eða setið og rætt við og lært af þeim sem
   eru okkur eldri og reyndari.
   Í kreppunni miklu voru stofnaðir hópar þar sem fólk vann við skurðgröft nokkra klukkutíma daglega.
   Það var ekki vegna þess að þörf var á þessum skurðum því þegar skurðurinn var kominn var
   mokaður annar skurður við hliðina og yfir þann fyrri. Tilgangurinn var að fólkið staðnaði ekki.
   Í lok kreppunnar voru margir sem þökkuðu þessu "tilgangslausa" framtaki það að hugur og líkami
   voru í stakk búin til að halda áfram að vinna en nú fyrir peningum.
   Við sjáum form þessa í þeirri hvatningu sem uppi er í þjófélaginu nú að fara í skóla eða taka þátt.

3. Við þurfum eitthvað til að vonast eftir.
   Hvort heldur það er staðgóður morgunmatur þegar við vöknum eða eitthvað annað.
   Sagt er að VON og örvænting fari aldrei saman og ég held að það sé rétt. Það er
   okkur í sjálfsvald sett að velja vonina fram yfir allt annað, þar með talið örvæntinguna. Ég trúi því
   að lífið sé próf og sérhvert augnablik þar af leiðandi skapi loka niðurstöðuna.
   Er lífið erfitt? engin spurning!
   Er það þess virði? Engin spurning!

Maður að nafni Viktor Frank er gott dæmi um þetta val í verki. Hann var hnepptur í fangabúðir Nasista í seinna stríði ásamt fjölskyldu sinni. Hann  var látinn horfa á pyntingar og aftöku flestra fjölskyldumeðlima sinna og sérhver dagur gat verið hans síðasti. Hann gat valið hvernig hann meðhöndlaði þessa raun. Ætlaði hann að hata kvalar og böðla fjölskyldunnar eða mundi hann velja meira uppbyggjandi viðhorf. Hann valdi að vona, að fyrirgefa, að leita þess góða. Hann stækkaði áhrifa hring sinn og var í lokið orðin meðföngum sínum og jafnvel fangavörðum hughreysting. (Verum minnug þess að margir voru þeir bara ungir venjulegir Þjóverjar sem ekki völdu að vera í þessum hræðilegu aðstæðum).

Hver er svo boðskapurinn?
Við stöndum frammi fyrir erfiðum, jafnvel ömurlegum aðstæðum. Hvort heldur þær eru lagðar fyrir okkur sem próf eða ekki, þá getum við valið hvort við föllum í pitt örvæntingar eða vonum á betri tíð. Leitum jafnvel tækifæranna í ástandinu. Hvort heldur trúi ég að það mundi hjálpa okkur að líta í kring um okkur og sjá hvort ekki sé einhver sem hefur það ver en við, fara síðan og hjálpa viðkomandi.

Vonandi síðasta ríkisstjórn þess flokkakerfisins sem hér hefur riðið húsum.

Mikið er ég orðinn leiður á þessu sama fólki sem pukrast í sínum hornum til að hygla sér og sínum og til að ná í stólana, með öllum tiltækum ráðum.

Er verið að hugsa um hag heildarinnar eða erum við enn undir áhrifum eiginhagsmunahyggju og stjórnunar fíknar.
Mér sýnist það ekki skipta mála hvar maður rekur skófluna í hauginn, á skóflunni er alltaf sami skíturinn þegar út er dregið.
Það er kominn tími til að fjarlægja hauginn og spúla planið.

Ég vil sjá nýtt fólk sem vill vinna landi og þjóð heilt en er ekki tilbúið að stinga mann og annan (í bakið) til að fella ríkisstjórnir og komast sjálft til valda, geta svo ekki einu sinni lofað "kraftaverkum". Í raun er nú þegar byrjað að draga í land áður en í stólinn er komið, hvers vegna voru þá öll lætin Steingrímur.
Og annað, er það rétt að VG hafi stutt pottabyltinguna með skiltagerð og peningagjöfum.
Ef svo er, eruð þið engu betri en allir hinir.

Ég hnaut um frétt í Fréttablaðinu í október þar sem meiri og minnihluti Hveragerðis bæjarstjórnar ætlaði að vinna saman í gegnum kreppuna. Stórmerkileg frétt en auðvitað á þetta ekki að vera fréttaefni, við eigum alltaf að vinna saman að verðugum málefnum og þannig að bæta lífskjör og búsetu í þessu annars yndislega landi. Þetta eigum við að geta gert alltaf, en getum ekki því við erum hluti af heild og miðstýringu FLOKKSINS, hversu gott sem málefnið er. Sorglegt!

Í góðir bók er eftirfarandi málsgrein: "Við höfum lært af sárri reynslu, að það er eðli og tilhneiging nánast allra manna, að jafnskjótt og þeir telja sig hafa eitthvert vald, fara þeir samstundis að beita óréttlátum yfirráðum."

Hverjum er þá treystandi?
Ég tel þeim treystandi sem hafa verðug gildi sem eru svo sterk að þau endurspeglast í þeirra persónulega lífi og umhverfi. Af ávöxtunum skuluð þið þekkja þá!

Lifum heil.

Lofum engum kraftaverkum

Hví taka Samfylkingarmenn ekki bara pokann og hypja sig, ef þeir ráða ekki við vandann!

Hvað liggur á Árni, veistu ekki að stærstu villurnar, verstu slysin verða að jafnaði þegar menn eru að flýta sér, en oft ber það líka vott um maðk í mysunni þegar menn vilja keyra einhver mál í gegn á ógnarhraða. En þegar ég hugsa um það þá veistu þetta e.t.v. einmitt og ætlar að byggja á því.

Gaman væri að vita hvað stendur þingmönnum/ráðherrum Samfylkingar til boða ef þeir færa Ísland og auðlindir þess á silfurfati til ESB, eitt er víst að eins og þeir tala, eins og þeir haga sér þá liggur eitthvað að baki sem við fjöldinn fáum ekki að sjá né vita af ... fyrr en það er um seinan.
 Ég hef aldrei upplifað eins einstrengilegan áróður og nú ríður yfir okkur landann, þetta er orðið með ólíkindum.
Það var athyglivert að heyra að nokkrar þjóðir svo sem Spánverjar og Írar hafi reifað það að komast út úr ESB, en NEI! Þeir komast ekki út, vegna þess að það verður þeim of dýrt, þeir eru sem sagt í sjálfheldu, öðrum orðum fangelsi ESB.
 Þetta er svo sú ófreskja sem SAMFYLKINGIN vill leiða ÍSLAND inn í.
 Ef þessir lágu herrar Samfylkingarinnar treysta sér ekki til að leiða okkur út úr kreppunni þá eiga þeir að taka pokann og hypja sig, nóg er til af fullkomlega hæfu fólki sem tilbúið er að takast á við verkefnið.

Að lokum,
Ef hægt væri að færa þjóðarbúinu aukalega einhverja milljarða árlega með örlítið breyttum hugsunarhætti, hefði einhver áhuga?

Allar áætlanir og útreikningar miðast við óbreyttar forsendur, ef við breytum nú aðeins forsendunum, þá höfum við e.t.v. enga þörf fyrir utanað komandi aðstoð?

ESB-umsókn þolir enga bið

Ef ég gæti mundi ég líka segja mig úr Samfylkingunni!

Úrsögn úr Sjálfstæðisflokknum.

Það tekur mig sárt að þurfa að segja mig úr Sjálfstæðisflokknum en vegna þeirra atburða sem átt hafa sér stað og vegna hroka og sjálfumgleði þingmanna og ráðherra flokksins og vegna þeirrar eiginhagsmunastefnu gæðinga tengdra þessum áður ágæta flokki þá býður samviska mín mér að segja mig formlega úr flokknum.

Geta má þess að Ísland býr yfir miklu magni mjög hæfs fólks sem getur og er tilbúið að koma þjóðarskútunni á réttan kjöl.
Sagt er að sjúkdómur verði ekki læknaður með sömu aðferðum og beitt var þegar hann skapaðist, þetta tel ég eiga við hér og nú.
Þaulseta ráðamanna mun á endanum skemma meira en hún bætir.
Hér eru sjálfstæðismenn ekki þeir einu seku, heldur er samstarfsflokkurinn undir sama hatti, og síst betri.

Einnig er ég mjög ósáttur við sjávarútvegsstefnu og kvótakerfi það sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur varið um árabil, og hef margoft spurt mig hver sé ástæða þess að flokkurinn situr sem fastast við sinn keip í handónýtu kerfi. Í þessu kerfi er auðlinunum kastað fyrir borð á hverjum einasta degi svo skiptir stórum upphæðum, hvað er í gangi ... og eina svarið er, að hér sé einnig á ferðinni persónu hyggling fárra útvalinna á kostnað velferðar þjóðarinnar.

Mig langar svo til að sjá að einhver finni það í hjarta sínu að gera það sem rétt er, að vera heiðarlegur og vinna fyrir þjóðina en nota ekki það umboð sem gefið hefur verið til að hygla sér og sínum, það er komið nóg af því.

Virðingarfyllst
Ólafur Einarsson

Ps. Það sorglega er að nú veit ég ekki hvert ég á að fara!

Hverskonar kjánar halda þeir að við séum?

Nú held ég að tími sé kominn til að þjóðin lesi bókina "Enginn þorir að kalla það samsæri".
Hér verður ekki um keppni við Króatíu að ræða, ESB bíður eftir að við bítum á agnið og auðvitað mundum við vinna þessa samkeppni, þar sem auðlindir Íslands eru verulega meiri en keppinautarins. Að færa þörf þeirra fyrir Ísland innan ESB í þennan búning er eftir öðru. Er þetta ekki annars sá sami Olli Rehn sem ekki sér það fyrir sér að tilslökun verði í okkar helsta hagsmuna máli, fiskveiðunum.

Varðandi bókina góðu, "Enginn þorir að kalla það samsæri" þá má nálgast enska útgáfu bókarinnar á http://www.whale.to/b/allen_b1.html 

Bókina las ég fyrir 16 árum og var margt í henni sem virtist á þeim tíma vera nánast útilokað en nú 16 árum síðar er ég að horfa á þá hluti sem varað er við rætast fyrir augum mínum.

Eitt sem setið hefur í huga mínum frá bókinni er þetta. Því DULTAFLI sem telft er og við eigum ekki að vita af, er lýst á eftirfarandi hátt.
"Þú hefur felumynd fyrir framan þig, þú horfir og horfir og sérð ekki neitt annað en myndina SEM ÞÚ ÁTT AÐ SJÁ. Einhver sem þekki myndina, bendir þér á hvað er falið í myndinni og þú leitar betur ... og allt í einu sérðu það!!!
Þegar þú svo hefur komið auga á það, sérð þú ekkert annað.

Þannig er það með ESB, Norður Ameríku bandalagið og AMERO mynntina ofl. ofl. (prófaður að googla AMERO-inn) og þegar búið er að benda þér á hvað er falið, sérð þú ekkert annað!

Niðurstaða: Almenningur á ekki að sjá það sem raunverulega liggur að baki, því þá yrði það stoppað. Þegar læða þarf breytingum inn í skjóli falskra mynda er það oftast vegna þess að ef við vissum, munum við aldrei leyfa það.

Ísland gæti keppt um að verða 28. ríki ESB

Hver borgaði fyrir rannsóknina?

Þegar ég sé fréttir þar sem vísindamenn eru að komast að "hinu sanna" um hitt og þetta í heilsu og heilbrigði okkar, fýsir mig að vita hver fjármagnaði rannsóknina?

Bara svona vangaveltur. 

Þegar ég fer á veiðar, nota ég beitu til að blekkja.

Stundum fer ég að veiða og þá nota ég beitu til að blekkja fiskinn. Í veiðiboxinu mínu á ég nokkra spúna, slatta af flugum, með og án lyktandi efnis til að vekja enn frekar athygli fiskjarins. Einnig eru þar önglar til að hengja á laxahrogn eða jafnvel lifandi maðka sem er fremur ógeðfeld athöfn. Þessu er nú bara svona farið að ef ég vil ná í fisk þá þarf ég stundum að fórna ormi eða tveimur. Allt þetta geri ég í göfugum tilgangi, til að lokka fiskinn til að bíta á, þannig að fjölskyldan svelti ekki heilu hungri (eða eitthvað), því ég ætla jú að éta fiskinn upp til agna, svo helst verði ekkert eftir nema beinin ber.
 Í hópi veiðimanna eru einnig til óþolinmóðir, jafnvel vondir veiðimenn sem nenna ekki að standa í þessu rugli. Þeir henda því bara dínamíti í hylinn þegar ekkert annað hefur dugað, sem er óréttlát en öllu virkari leið. Hún hefur þó ekki enn fengið opinbert samþykki alþjóðasamfélagsins.

En hversvegna er ég að tala um veiðar?
Jú þannig er mál með vexti að Íslendingar hafa ekki alveg látið að stjórn við inngöngu í ESB. Það er búið að bjóða okkur nokkra spúna og slatta af flugum, jafnvel öngulinn í marglofuðu styrkjakerfi ESB. Landbúnaðarstyrkir, Orkustyrkir og aðrir rannsóknar og annarskonar styrkir hljóma allir vel og standa okkur til boða ásamt ýmsu öðru. Við höfum bara ekki alveg bitið á enn.

Ekki neita ég því að þetta heillar mjög.
Lífið yrði svo auðvelt ef . . . . halda einbeitingu, halda einbeitingu!!!

Púff þetta er svo erfitt þegar svona margar beitur eru í boði og allar flottar ...

Kabúmmmm!!! Og svo henti einhver asninn dínamíti í hylinn.

Kópavogsfundur 1662 og nútíminn . . . er munur?

Árið er 1662, dagsetning 28 júlí og staðurinn Kópavogur.
Mættir eru Henrik Bjelke aðmíráll fyrir hönd Danaveldis (ásamt her). Þar eru einnig mættir þeir Áni Oddsson lögmaður og Brynjólfur Sveinsson biskup ásamt fleirrum fyrir Íslands hönd. Tilgangur fundar, að færa Íslendinga undir Erfðahyllingu Danaveldis að EVRÓPSKRI fyrirmynd. Þetta þýðir að ef breyting verður á lögum í Danmörku taka þau gildi á Íslandi án samþykkis Alþingis Íslendinga. Þegar Brynjólfur Sveinsson Biskup andmælir minnir Bjelke hann á hermennina á staðnum. Árni Oddsson lögmaður tárfellir. Samningur gildir til 1874 eða í 212 ár.
 
Árið er 2000 og eitthvað, staðurinn Austurvöllur.
Mættir eru fulltrúar Evrópusambandsins annarsvegar og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir í broddi fylkingar hinsvegar, ásamt hópi ráðvilltra þingmanna. Þegar einhverjir þeirra þingmanna sem mótfallnir eru þessari leið, sem róið hefur verið öllum árum um langan tíma, standa upp eru þeir minntir á efnahagsástandið, veika stöðu krónunnar og allar ógnirnar sem að okkur steðja. Sem sagt það sem danski herinn var birtingarmyndin af hér um árið.
Gleymum því ekki að þjóðir innan Evrópusambandsins áttu stórann hlut að því að koma okkur á þennan stað.
Gleymum því ekki að í lokin var það Evrópusambandið allt sem stóð saman að því að þvinga okkur í að semja við Breta og Hollendinga, okkur var ekki gefið færi á að fara lagalegu leiðina sem við þó vildum og eftir því sem ég best veit, áttum rétt á.

Þegar við svo erum komin í þá stöðu að liggja í jörðinni, búið að sparka í okkur liggjandi, nokkuð oft, þá birtist viðtal við Olli Rehn framkvæmdastjóra stækkunarmála hjá ESB í kvöldfréttum rúv 20.11.08 þar sem hann segir við liggjandi manninn. Þú skalt ekki halda að þú getir samið um þitt stærsta hagsmunamál, fiskveiðarnar.

Fyrirgefðu en er þetta ekki örugglega fulltrúi sama ESB sambandsins og sagði við okkur fyrir um ári síðan að vissulega yrði litið til okkar sérhagsmuna . . . hvað breyttist.
 
Jú, það sem breyttist var að þeir fengu höggstað á okkur, og þeir nýttu sér hann.
 
Ef ESB hjálpar þér, litla Ísland, að standa upp á nýjan leik, þá verður það á ESB forsendum, ekki þínum, kæra Ísland. Leyfðu mér að hjálpa þér á lappir, komdu svo bara inn í sambandið (því við viljum jú fá yfirráð yfir auðlindunum þínum, fiskinum, vatnsföllunum ...) og svo skaltu reyna að semja og breyta reglum sambandsins innan frá, sagði Olli Rehn.

Já einmitt! það hefur jú reynst okkur Íslendingum svo vel í hvalveiðaráðinu. Við höfum svo sannarlega fengið að sjá hvernig það er að reyna að breyta undarlegum ákvörðunum fjöldans. Við höfum reynt það bæði innan ráðsins og utan.
Höldum við virkilega að það verði eitthvað öðruvísi þegar í ESB er komið.

Og hver er þá lausnin, spyr einhver. Við þurfum jú pening. Og annar svara: ég veit! Byggjum annað álver.